خوشا آن که خود را خوار انگاشت ، و کسبى پاکیزه داشت ، و نهادش را از بدى بپرداخت ، و خوى خود را نیکو ساخت و زیادت مالش را بخشید و زبان را از فزون گویى درکشید ، و شرّ خود را به مردم نرساند و سنّت او را کافى بود ، و خود را به بدعت منسوب نگرداند . [ مى‏گویم بعضى این فقره و آن را که پیش از آن است به رسول خدا ( ص ) نسبت داده‏اند . ] [نهج البلاغه]
 

 

 

پنجره ای رو به باغ

بسم الله

بسم الله الرحمن الرحیم

و قل رب أدخلنی مدخل صدق و أخرجنی مخرج صدق و اجعل لی من لدنک سلطاناً نصیراً




  • کلمات کلیدی :

    • ::: پنج شنبه 91/12/24 ::: ساعت 8:44 عصر :::   توسط محمود 
    نظرات شما: نظر
    <      1   2